درآمدی بر روش درمانی اسبوتا

اسبوتا واژه­ای است که از اختصارِ کلمات “اصلاح ساختاری بدن و توان افزایی” به دست آمده است. اما چرا این واژه برای روش درمانی ما انتخاب شده است؟

در سال 1990، کتابی با نام یومی هو تراپی یا ماساژ درمانی بدستم رسید که آن را دوست عزیزم رضا خیرخواه از ژاپن برایم فرستاده بود. ایشان در آن زمان دبیر بین الملل انستیتوی طب بین الملل پیشگیر ژاپن بودند که بنیادگزار آن آقای دکتر سایونجی ماسایوکی، پایه گذار روش درمانی یومی هو بودند. با مطالعه­ی کتاب فوق، به شدت علاقمند به این روش درمانی شدم، چرا که در آن، پس از توضیحاتی در مورد علل شایع ناهنجاری­های اسکلتی و پیامدهای آن، روشی را مطرح می­کردند که بدون دارو و تزریق و جراحی می­توان بسیاری از مشکلات سیستم حرکتی (عصبی،اسکلتی، عضلاتی) را درمان کرد. از آنجا که مادرم به دلیل بیماری دیسکوپاتی و درگیری عصب سیاتیک ناگزیر شده بودند که تن به جراحی بدهند (که تجربه بسیاری ناموفقی بود و در نهایت پس از سه بار جراحی عملا فلج شده بودند و بعدها هم که کمی بهبود یافتند، تا پایان عمر ناتوان باقی ماندند)، برایم هم جالب بود و هم باورنکردنی، که بدون استفاده از روش­های مرسوم آن زمان، بتوان به روشی طبیعی و غیرتهاجمی این گونه بیماری­ها را درمان کرد. در نتیجه پس از مکاتبه با دکتر سایونجی، ایشان پیشنهاد دادند که کتاب او را به فارسی ترجمه کنیم و او هم در ازای این خدمت، مرا دعوت کنند برای رفتن به ژاپن و یادگیری این روش.

در سال 1992، همه­ی شرایط آماده بود. پس از دریافت ویزا به ژاپن رفتم و به سرعت جذب این روش کارآ و بسیار موثر شدم. در آنجا یومی هو را بخوبی فراگرفتم و به دلیل آشنایی با زبانهای انگلیسی و اسپرانتو و کسب مهارتهای لازم، ایشان پیشنهاد دادند تا نماینده­ی بین­المللی انستیتوی طب بین­الملل و پیشگیر ژاپن شده و برای معرفی، آموزش و درمان به کشورهای متقاضی سفر کنم. پس از سفر به حدود 40 کشور جهان در پنج قاره و معرفی و آموزش یومی هو و درمان بیماران بسیار و گوناگون با این روش، تصمیم گرفتم که در ایران بمانم و به مردم میهنم بیشتر خدمت کنم.

اما به مرور زمان و پس از کسب تجارب بیشتر به این نتیجه رسیدم که این روش باید هر چه بیشتر علمی و تکمیل شود. در نتیجه با تکیه به آموزه­ها و یافته­های پزشکی نوین، راهکارهای نوینی برای درمان انواع بیماری­ها به ویژه سیستم حرکتی یافتم که به تکنیک­های قبلی اضافه شد و پاره­ای از تکنیک­های قبلی یومی هو را که عملا پر ریسک یا کم اثر بودند حذف کردم. به این ترتیب روشی که ابداع کردم بسیار متفاوت از روش کلاسیک یومی هو بود و بنا به اصرار پاره­ای از دوستان، ترجیح دادم که این روش را به نام اسبوتا تغییر دهم.

بر اساس نظریه­ی بنیادی یومی­هو، وضعیت لگن خاصره نقش مهمی در چگونگی ساختمان اسکلتی بدن (وضعیت پوسچرال)، به ویژه ستون فقرات داشته که در درازمدت و آهسته آهسته دستگاه اسکلتی، دستگاه عصبی، سیستم عروقی و لنفاوی (سیستم ایمنی بدن) و حتی اندام های داخلی و سیستم اندوکرین(هورمونی) را متاثر می کند. بعدها، نتیجه­ی تحقیقات گسترده­ی متخصصین مربوطه در زمینه چگونگی تغییر وضعیت پوسچرال بدن و پیامدهای آن تا حدود بسیار زیادی موید همین نظر بود.